วันเสาร์ที่ 3 ตุลาคม พ.ศ. 2558

ลอยก่อ, รัฐคะยา, เมียนมาร์ (ตอนที่ 3-1) Pan Pet, Valley of CBT Kayan development

PanPet Valley

Blog นี้คงต้องแยกเป็นสามตอนย่อย เนื่องจากว่ามันคงจะยาวมาก เพราะแต่ละวันมีกิจกรรมการฝึกอบรมแบบเหนือความคาดหมายกันตลอดฮาาา กลัวว่าผู้อ่านจะไม่มีเวลาอ่านกันมากนัก PanPet Valley ที่กำลังกล่าวถึงนี้ เป็นพื้นที่ของชาวกะยัน หรือรู้จักกันดีในนามของ "กระเหรี่ยงคอยาว" แต่ชาวกะยันเองคงไม่สุขใจที่มีหลายผู้คนมาเปลี่ยนชื่อให้อยู่เนืองๆครับ...

PanPet Valley มีตำแหน่งที่ตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ของ ลอยก่อ และมีพื้นที่ติดต่อกับเขตรัฐฉาน ประกอบไปด้วยชุมชนชาวกะยันทั้งหมด 5 ชุมชนประกอบไปด้วย; ชุมชนลางกู่, ดอกี (มีทั้งใหม่และเก่า, กาเซกู่, ซาลองกานะ (ใหม่,เก่า) เปมาซอง (ใหม่และเก่า) มีการอพยพโยกย้ายถิ่นกันในหุบปานเปทนี้มาหลายชั่วรุ่นครับ

แผนที่ PanPet Valley
สภาพเส้นทางจากลอยก่อ ไปปานเปท

สภาพบ้านเรือนริมทาง

สภาพถนนก่อนเข้าถึงปานเปท

ไม้ที่ใช้ส่วนใหญ่เป็นไม้สน

ผืนนาขั้นบันไดที่อาศัยน้ำตามฤดูกาล
เด็กๆชาวกะยัน
ชุมชนแรก "ลางกู่" นี่พิเศษหน่อยตรงที่เป็นประตูทางเข้าสู่หุบปานเปท ชาวกะยันบางส่วนเคยมาทำงานตามสถานที่ท่องเที่ยวของเชียงใหม่ อยู่บ้าง แต่ช่วงนี้กลับมาบ้านเข้าใจว่าน่าจะหมดสัญญา และกำลังรอการเรียกตัวกลับฮาาา...แต่หลายคนที่ยังไม่เคยมาที่เมืองไทยก็เยอะ 
สำหรับที่ลางกู่ มีการจัดบ้านและร้าน สำหรับต้อนรับนักท่องเที่ยวที่มาเยือน ซึ่งมีทั้งชาวต่างประเทศและชาวเมียนมาร์เอง

วันนี้มาเตรียมความพร้อม และเก็บข้อมูลเรื่องของงานศิลปหัตถกรรมของชาวกะยัน ที่ชุมชนซาลองกานะ ที่ยังมีคุณป้าชาวกะยันที่ยังมีความรู้ความสามารถในการทำกำไรข้อมือ จากแผ่นโลหะได้ โดยใช้เครื่องมือแบบสมัยโบราณที่สืบทอดกันมาตั้งแต่บรรพบุรุษ...ความสนุกและความอดทนคือการนัดแนะกับผู้คนนั้นเป็นเรื่องที่ค่อนข้างยาก แล้วบังเอิญช่วงนี้กำลังเป็นช่วงเก็บเกี่ยวข้าวโพด เลยจะหาตัวผู้ประสานงานกันยากนิดนึง แต่ก็ถือว่าเป็นความท้าทาย แถมผมก็ได้เรียนรู้เทคนิควิธีการทำงานของพี่หน่อย ที่บอกเลยว่าเป็นคนใจยาว ทรหดอดทน ไม่มาไม่เป็นไร ไปตามหาได้ที่บ้านฮาาา...สุดท้ายก็ได้เจอกับน้องมูบลา สาวน้อยอายุ 16 ปีครึ่ง ที่เคยมาร่วมเรียนรู้ CBT ที่แม่ฮ่องสอน เมื่อเดือนสิงหาคมที่ผ่านมาครับ

สาวชาวกะยัน แต่ไม่สวมห่วง
คุณป้า ช่างเคาะกำไร

สาธิตการเตรียมชิ้นโลหะ

เพิ่มคำอธิบายภาพ

พี่หน่อยร่ายมนต์เก็บข้อมูล

คุณป้าสาธิตวิธีการเคาะขึ้นรูป



ไหนๆก็ไหนๆคุณป้าเลยเอาของดีมาโชว์อีก เป็นขลุ่ยโบราณ

ปาสคาล ร่วมวงทดลอง

ไม่พอแถมเล่นกีต้าร์ให้ฟังด้วย

ปิดท้ายนัดแนะกับน้องมูบลา
เครื่องมือตั้งแต่สมัยบรรพบุรุษ

หลังจากเสร็จสิ้นภารกิจส่วนแรกของวันนี้ พี่หน่อยพยายามชักจูงน้องมูบลา เพื่อให้ไปร่วมเรื่องเทรนนิ่งสำหรับวันถัดไป แต่...ไม่สำเร็จ ไม่ทราบด้วยเหตุผลกลใด แต่อาจจะด้วยภารกิจทางด้านการเกษตรช่วงนี้ ที่กำลังยุ่ง ก็เลยละไว้ในฐานที่เข้าใจไม่ว่ากันฮาาา...

มีข้อสงสัยอยู่หนึ่งประการเล็กๆ คือมีเด็กสาวน้อยๆอายุสักประมาณไม่เกิน 12 หิ้วเด็กน้อยกะเตงๆ กันมาดูเราพูดคุยกับคุณป้า เลยอดสงสัยไม่ได้ว่าที่หิ้วมาเนี่ยลูก หรือน้องๆฮาาา...ลองเดาดูนะครับ

จากนั้นก็ขยับกันต่อไปยังชุมชน เปมาซอง ซึ่งเป็นชุมชนสุดท้าย และมีที่ตั้งติดเขตแดนรัฐฉาน ซึ่งชุมชนนี้ จะมีการเตรียมความพร้อมเรื่องของการฝึกอบรม เรื่องผู้นำเที่ยวท้องถิ่น การสำรวจเส้นทางเดินป่าระยะสั้น และยาว รวมถึงฝึกการเตรียมงานบริการด้านอาหาร เช่น BBQ หรือ Pack Lunch ให้กับนักท่องเที่ยวที่จะเข้ามาท่องเที่ยวที่ PanPet นี้...

สภาพเส้นทางจากชุมชนลางกู่ ไปชุมชนอื่น

ส่วนใหญ่จะปลูกข้าวฟ่างด้วย

และแล้วก็มาถึงบ้านที่พัก ที่เปมาซอง

ยกย้ายของเข้าครัว

แม่บ้านชาวกะยัน คนนี้ก็ไม่สวมห่วง

ระหว่างเตรียมของก็นัดแนะกิจกรรมไปด้วย

เสบียงพร้อม

เจ้าตัวเล็ก

สมาชิกมาช่วยเพิ่มเติม

สำรับค่ำนี้
ติดตามตอนต่อไปเร็วๆนี้จ้า...

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น